Gisternacht zag alles er goed uit, de shunt die ze hebben aangelegd in zijn onderarm liep goed door.
In de ochtend bij een nieuwe controle was dat niet meer het geval. De vaatchirurg kwam polshoogte nemen en constateerde dat de shunt inderdaad dicht zat.
Onvoorstelbaar! het zal toch niet waar zijn dat zo'n ingreepje ook alweer de mist in gaat. Moed zakt dan echt in je schoenen.
Willem wordt om 8:30 op de OK spoedlijst gezet, maar .. het kon wel even duren. Daar hadden ze helemaal gelijk in. Om 18:45 kon hij eindelijk naar de OK. Wat duurt zo'n dag verschrikkelijk lang.
"spoed" moet je hier blijkbaar met een korreltje zout nemen.
Richtlijn is dat bij een afgesloten shunt binnen 24 uur aktie moet worden ondernomen zo werd ons uitgelegd. Dus qua prioriteit ben je dan niet echt spoed meer.
Maar goed, Willem weer voor de keuze of hij met een kapje of via infuus in slaap gebracht wil worden.
Weer afwegen,infuus is een vervelend pijnlijk gevoel,en een kapje stinkt en daar is hij eergisteren goed misselijk van geweest. Maar hij koos dan toch maar voor het kapje.
Onvoorstelbaar hoe gelaten hij het allemaal weer over zich heen laat komen na weer een tegenvaller. Zo'n klote gevoel ook om hem daar weer achter te laten op de OK,en hem in zijn ogen te kijken en te vertellen dat alles goed komt en hem in slaap te zien vallen in die OK. Is toch al zo'n beladen omgeving met al die groene pakken en apparatuur.
Het doel was om de shunt open te krijgen d.m.v. een soort dotter techniek en mocht dat niet lukken dan zou ze een positie hoger kijken of ze de shunt daar kon aanbrengen.
In de shunt in zijn onderarm zat inderdaad een stolsel, de ader in zijn onderarm zat net op het randje van de ondergrens om er een shunt op aan te kunnen sluiten en ze gaven het eergisteren een kans van 50/50 dat het zou lukken.
Maar helaas, als het op kansberekening aankomt hebben we niet echt geluk zeg maar.
Dus meteen doorpakken en naar de volgende optie.
In zijn elleboog is nu een shunt aangelegd die het tot nu toe goed doet. Dit is ook op een veel dikkere ader aangesloten in de elleboog.
Hij heeft nu een bloedverdunner gekregen en zijn bloeddruk wordt weer hoog gehouden
dus zou het nu goed moeten gaan.
We hebben tekst en uitleg gekregen hoe we dit zelf kunnen controleren.
Heel eenvoudig eigenlijk,door 2 vingers zachtjes op de ader te houden ( ligt meteen onder de huid ) voel je een soort trillen/vibreren van het bloed dat nu vrij snel door die ader gaat. Wel fijn dat je het zelf kan controleren en niet steeds op een arts hoeft te wachten. Geeft wat meer rust!
Vannacht heb ik bij Willem geslapen en Charlotte op de ouderkamer in het WKZ want die was helemaal kapot na twee gebroken nachten op zaal te hebben geslapen en na zo'n dag achter de rug.
Vanavond nog een nachtje blijven en morgen naar huis als het goed is.
